Infolinia.org -> Felietony -> Dziennik Nuki. Wpis 4

Dziennik Nuki. Wpis 4

Spotkałam w parku dawno niewidzianego Darcy'ego, młodego doga. 

Reklama ogólnosieciowa

Teraz ma około 8 miesięcy, nie liczyłam mu dokładnie, ale wszedł chyba w tzw. "trudny wiek". Aż mi było żal jego pani, strasznie się z nim "użerała". Skakał na nią, a jest już bardzo duży, szarpał się, no, zupełnie nie ten pies, co kilkanaście dni temu. Nawet bałyśmy się z moją panią podejść do niego. A taki był kiedyś miły i grzeczny, reagował na każde słowo swojej pani, posłusznie siadał i warował... No jakby zupełnie inny pies. Ale przejdzie mu to, jego pani jest bardzo uparta i twarda, założyła mu tylko taką smycz-pasek na pysk, żeby mieć nad nim pełną kontrolę. Dobrze, że moja pani nie wpadła na taki pomysł, gdy ja byłam w tym wieku, hihi. Bo i ja byłam nieposłuszna, oj, tak. Uciekałam pani, buszowałam przy śmietnikach na osiedlu, łapałam co lepsze kąski, jakie tam znajdowałam i uciekałam co sił w nogach. Oj, miała ta moja pani ze mną, oj miała. Dziś już nie jestem taka nieznośna, pilnuję mojej pani, bo zmądrzałam. Darcy też zmądrzeje, ale to trochę potrwa...  Podobno z ludźmi też tak jest, że mają "trudny okres" w życiu, sprawiają wiele problemów i później z tego wyrastają, są mądrzejsi i niektórzy na wspomnienie tych lat wstydzą się (tak jak ja). Ale - młodość ma swoje prawa, nieprawdaż?

Dawno też nie widziałam drugiego mojego przyjaciela - Pedro. Okropnie fajnie się z nim goniło po parku, szaleliśmy oboje ile sił, aż wszystko fruwało. Uwielbiam te gonitwy z Pedro, on też.

Moja pani mówi, że dzięki mnie poznała tu w Anglii wielu miłych Polaków, którzy mają pieski i też chodzą do parku. Opowiem Wam kiedyś o pozostałych moich polskich-angielskich kolegach i koleżankach

Zrobiło się już późno i czas na drzemkę.

 

• Poleć
• Drukuj
• obserwuj
• Zgłoś nadużycie