Znajdujesz się na forum ogólnym o Wielkiej Brytanii. Jeżeli chcesz napisać o czymś co dotyczy twojego miasta, wtedy przejdź do odpowiedniego forum o twoim mieście, które znajdziesz w jednej z poniższych kategorii:
Życie na emigracji nie jest proste. Towarzyszy mu stres związany z ułożeniem sobie życia na nowo; od zera. Trzeba znaleźć pracę, pieniądze, pokonać barierę językowa. Wszystko z dala od pozostawionej w kraju rodziny i przyjaciół. To wszystko powoduje, że Polak na emigracji w Wielkiej Brytanii bardziej podatny jest na depresję.
Kasia przyjechała do Londynu dwa i pół roku temu. Tak jak wielu Polaków, chciała zdobyć doświadczenie zawodowe i podszlifować język angielski. Życie napisało inny scenariusz. Poznała Toma i zamieszkali razem. Choroba ujawniła się po tragicznym rozstaniu z Anglikiem.
W jednej chwili układane przez dwa lata życie w stolicy Anglii rozsypało się jak puzzle układanki. Polka została bez środków do życia, bez mieszkania, ze złamanym sercem. Tułała się po znajomych dopóty, dopóki nie zarobiła na wynajęcie własnego pokoju. Mniejsza o historię niefortunnego romansu, niemniej jednak długotrwały stres spowodował nieodwracalne spustoszenie w psychice dziewczyny.
- Jeszcze dzisiaj najbezpieczniej czuję się w łóżku. Ciepła, miękka kołdra pozwala zapomnieć o bólu związanym z chorobą - mówi Kasia. – Dziś jest jednak trochę lepiej niż jeszcze kilka tygodni temu, kiedy świat zewnętrzny paraliżował mnie i kiedy cały czas czułam strach i niezrozumienie. Najgorsze było oddalenie od rodziny i przyjaciół... Rozpoznanie choroby nie było w przypadku Katarzyny takie proste. Dziewczyna wychowała się w rodzinie, w której seks był tematem tabu a problemy psychiczne co najmniej mocno wstydliwe. Polka nie umiała więc poradzić sobie sama z problemem. Pomogli jej znajomi z pracy. Niemka Gerta kiedyś pokonywała podobne trudności jak Kasia, namówiła więc koleżankę na wizytę u lekarza.
- Od tamtej pory toczę walkę sama ze sobą. Teoretycznie wszystko jest proste, w praktyce bywa inaczej - opowiada dziewczyna. - Gdybym kiedyś wiedziała o istnieniu jakiegokolwiek polskiego psychiatry czy psychologa w Londynie, nie leczyłabym się w osiedlowej GP. Myślę, że gdybym wówczas miała okazję porozmawiać z lekarzem po polsku, byłoby mi łatwiej.
Moim zdaniem każdy powinien poznać ciężki kawałek chleba bez opcji i alternatywy, na pomoc z każdej strony.
To uczy człowieka być twardym, a doświadczenia tylko pomagają w przetrwaniu.
Choroba na tle nerwowym, czy związana z załamaniem, jest chorobą - fakt, tylko że czasem jest tak, że jako taka spowodowana jest ucieczką od rzeczywistości i psychika szuka właśnie najłatwiejszych rozwiązań, w tym wypadku pomoc specjalisty.
Nikt mnie nie przekona, że "doktor od głowy" mi pomoże, bo pomóc w takim wypadku można tylko sobie samemu.
Doktor psycholog czy psychiatra tylko sprytnie naprowadza samego człowieka, na słuszną drogę myślenia.
Dawno dawno temu nie było lekarzy "od głowy" a ludzie jakoś w mniejszej skali np. popełniali samobójstwa.
Chcesz mieć mniej problemów i przy okazji mniej pieniążków?
Zgłoś się do terapeuty od zwojów w mózgu.
_________________
"JUTRO TO DZIŚ - TYLE ŻE JUTRO"
"Gdyby wybory miałyby coś zmienić, to dawno zostałyby zakazane." - Janusz Korwin Mikke
Możesz pisać nowe tematy Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Życie na emigracji nie jest proste. Towarzyszy mu stres związany z ułożeniem sobie życia na nowo; od zera. Trzeba znaleźć pracę, pieniądze, pokonać barierę językowa. Wszystko z dala od pozostawionej w kraju rodziny i przyjaciół. To wszystko powoduje, że Polak na emigracji w Wielkiej Brytanii bardziej podatny jest na depresję.
.gif ":Smoke:")
