[Mariolka]

wstalam sobie do pracy, tak jak zwykle, zaparzylam kawki, dosypalam cukru i standardowo dolalam mleczka, szkoda tylko ze zrobil sie kefir, i cala kawa do wylania, jak by tego bylo malo, drugiej sobie juz nie zrobilam, bo moj czajniczek jest na prad, ktorego akurat wlasnie musialo zabraknac, moze korki moze elektrownia, nie wiem. Wyszlam cala wnerwiona na autobus, ktore jak wiadomo sie spozniaja co jakis czas, i nie to ze marudze, to nie tak, ja poprostu mam dosc, bo czemu wszystkie zle rzeczy musza sie przytrafiac tak za jednym razem? Jest ponoc jakies prawo murphiego, ktore to wyjasnia
W kazdym razie wracajac do autobusu, ktory sie spoznil przez co ja spoznilam sie do pracy, w ktorej szef mial kontrole, i wszyscy ci ktorzy sie czyms narazili, (czyli ja bo sie spoznilam), zyc nie umierac! Sprawdzili wszystko co mogli, a ze jestem pozadna dziewczynka to niewiele znalezli. Juz zaczelam widziec swiatelko w tunelu.... z ktorego nagle wyjechala... lokomotywa no i bum..., na tym koncze na dzis bo troche mnie boli ta polamana reka...

c.d.n.

[walker]

Spójrz na to z innej strony:
Dzięki temu, że zauważyłaś stare mleko na czas nie rozchorowałaś się. Nie mówiąc już, że cukru nie zjadłaś – zęby zdrowsze.
Prąd – to zaoszczędzona czysta gotówka.
Ręka to nie nerka albo coś tam gorszego, w dodatku pobyt w szpitalu czy ambulatorium to często nowe znajomości.
Dzięki temu, że się spóźniłaś wszyscy się mogli przekonać, jaka jesteś porządna a to może czasem awans nawet oznaczać.
Na pewno nie jeden ci teraz zazdrości.