Dzieło przerosło twórcę

Wiadomość o śmierci Michaela Jacksona przyjąłem chłodno. Zobaczyłem nagłówek w serwisie Onet.pl, obok zdjęcie i aż do końca dnia nie pokwapiłem się nawet, żeby przeczytać całą notatkę prasową na temat tego wydarzenia. Bo - pomyślałem - stało się coś absolutnie oczywistego.

Można zaryzykować twierdzenie, że Jackson był już za życia żywym trupem. Stan, do którego doprowadził się ten w gruncie rzeczy biedny człowiek, był naprawdę pożałowania godny. Z młodego, atrakcyjnego czarnoskórego chłopaka przerodził się w monstrum zamknięte w twierdzy czterech ścian. Maseczki, leki i sterylne warunki nic nie dały. Kostucha upomniała się o niego szybciej, niż się media spodziewały. Tu zresztą dochodzimy do najciekawszego, moim zdaniem, aspektu całej sprawy. Otóż byliśmy informowani, że żadne wydarzenie w dotychczasowej historii istnienia internetu nie spowodowało tak masowego wyszukiwania jednej frazy, jak śmierć Michaela Jacksona. Media nie miały gotowych wzruszających relacji, jak w przypadku śmierci Jana Pawła II. Co gorsze, jeśli coś miały w miarę aktualnego “na króla popu”, to raczej doniesienia o kolejnych ekscesach pedofilskich i makabryczne zbliżenia twarzy.

 

Stało się jednak coś dziwnego. Wraz ze śmiercią Jacksona te właśnie media dostały czegoś na kształt zbiorowej amnezji. Już nie pamiętano o skandalach, dziwactwach i zboczeniach. W ciągu jednego dnia dawny dewiant został znów awansowany na podium króla popu. Wczoraj miała miejsce kulminacja tego trendu - pogrzeb. Podobno szczęśliwcami są ci, którzy zdobyli na tę uroczystość bilety. Bilety! Ja ich za szczęśliwców nie uważam, a braku takiego biletu nie będę rekompensował oglądaniem relacji telewizyjnej, bo nie mam telewizora. Być może posłucham sobie na YouTube “I’m bad” Jacksona. Bo liczy się tylko muzyka, jaka po nim została. Znów dzieło przerosło twórcę.

www.doorg.info
CC-BY

• Uaktualnij art.
• Poleć
• Drukuj
• obserwuj
• Zgłoś nadużycie