Kredyt vel kredycik

 

 

 

 

 

 

Słysząc po raz „enty” że kryzys finansowy „wziął się” z tego, że kredytobiorcy nie spłacają kredytów hipotecznych, w związku z czym rządy mają udzielić… kredytów bankom, trzeba chyba przypomnieć, co o kredytach pisał Henry Hazlitt w „Ekonomii w jednej lekcji”. Oczywiście będzie to „głos wołającego na puszczy”, ale co tam…

Kredyt, to nie jest coś, co bankier daje człowiekowi. „Przeciwnie – pisał Haziltt – kredyt to coś, co człowiek już ma. Ma go na przykład ze względu na to, że posiada aktywa o większej rynkowej wartości pieniężnej niż pożyczka, o którą zabiega. Albo ma go dzięki swemu charakterowi i wynikom, które dotychczas osiągnął. Przynosi je ze sobą do banku. Bankier nie daje czegoś za nic. Uważa, że może być pewny spłaty długu. Po prostu wymienia bardziej płynną postać aktywów – czyli kredyt – na postać mniej płynną”.

Preferencyjne kredyty to nic innego jak zaakceptowanie sytuacji, w której „biurokratom ma być wolno wystawiać pieniądze podatników na ryzyko, na które nikt nie chce wystawić własnych”. W ten sposób „dostępny kapitał angażowany będzie w przedsięwzięcia złe, a w najlepszym przypadku wątpliwe. Dostanie się w ręce ludzi, którzy są mniej kompetentni albo mniej godni zaufania, niż ci, którzy otrzymaliby go w innej sytuacji”. Dlatego zawsze pomaga się pewnemu określonemu pożyczkobiorcy, kosztem pewnego nieokreślonego pożyczkobiorcy.

Wiara w skuteczność „gwarantowanych” czy „tanich” kredytów wynika z dwóch rodzajów krótkowzroczności. „Jeden polega na tym, że patrzy się na sprawę tylko z punktu widzenia tych co zaciągają pożyczki. Drugi – na tym, ze bierze się pod uwagę tylko pierwszą połowę transakcji.” Tymczasem, po pierwsze, ilość realnego kapitału jest ograniczona. Tego co ktoś dostanie, nie może dostać ktoś inny. Po drugie, „wszystkie pożyczki trzeba będzie spłacić. Każdy kredyt jest długiem”.

Więcej na blogu Roberta Gwiazdowskiego. 

Źródło: Bankier.pl

• Poleć
• Drukuj
• obserwuj
• Zgłoś nadużycie