Infolinia.org -> Felietony -> Niepełnosprawność dziecka w jego codzienności.

Niepełnosprawność dziecka w jego codzienności.

Niepełnosprawność dotknęła mojego życia w najmniej oczekiwanym momencie. Kiedy urodził się mój syn Łukasz, nic nie wskazywało na to, a otrzymane 10 punktów w skali Apgara dawało nam poczucie szczęścia, że jest zdrowy.

Reklama ogólnosieciowa

Jednak po dwóch dniach jego życie zatrzymało się. Stanęło serce wraz z całym układem krążenia, odchodził. Szybko przeprowadzona reanimacja dała mu szanse powrotu do życia, ale stał się już innym dzieckiem od drugiego dnia narodzin jest niepełnosprawnym dzieckiem.

Każde przeżycia i doświadczenia z tych chwil ujełam w swojej książce pod tytułem "Nadążyć za sobą", która zostanie wydana na początku 2011 roku w Polsce i UK. Opowiadanie to jest oparte na prawdziwych faktach z naszego życia, a w szczególności mojego niepełnosprawnego syna. Książka ukazuje jego dążenia do spełnienia swoich marzeń o chodzeniu. Wyraża ból, walkę, radość i uśmiech dziecka. Staje się też przesłaniem, aby nigdy się nie poddawać. Jego osiągnięcia i chwile radości przychodzą, z czasem.

Pomimo swojej niepełnosprawności ruchowej związanej z motoryką bardzo dobrze pływa i nurkuje. Za przepłynięcie dystansu 200m stylem "żabka" otrzymał certyfikat. Jednak on swoje osiągnięcia kieruje bardziej w stronę nauki, gdzie ukazały się jego prawdziwe umiejętności zdobywania wiedzy i przełożenia jej na logiczne myślenie, które ma zastosowanie w matemtyce, przedmiocie który stał się dla niego pasją. Chciałabym tu również powiedzieć, że Łukasz od początku swojej edukacji uczęszcza do regularnej szkoły.

Ostatnim z większych sukcesów było zdobycie przez niego Mistrzostwa w Szachach w szkole podstawowej Whiteley Primary School. W turnieju brało udział ponad 30 uczniów i to właśnie mój syn zdobył złoty medal. Opanował emocje, a skoncentrowanie pozwoliło mu na strategiczne myślenie. Największym jednak zaskoczeniem dla wszystkich był fakt, że on nauczył się sam grać w szachy nie uczęszczając do klubu szachowego. Poznawał zasady gry, sam opracowywał technikę ruchów i obserwował grę przeciwnika. Jego zdolności matematyczne o których wcześniej wspominałam to tylko część jego talentu.

Łukasz pisze wiersze o różnej tematyce. Krótkie rymowane z żartem i dłuższe ujmujące bardzo głębokie odczucia emocjonalne. Posługuje się językiem angielskim i polskim a dodatkowo uczy się francuskiego i hiszpańskiego w szkole średniej do której obecnie uczęszcza. Największym jego osiągnięciem jest przedewszystkim chodzenie, które rozpoczął mając 5 lat, po długiej i ciężkiej rehabilitacji opartej na całodziennym programie ćwiczeń fizycznych połączonych z edukacją i rozwojem psychologicznym, którą rozpoczął podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych w Oklahomie i na Florydzie, a która oczywiście nadal jest kontynuowana w Anglii gdzie obecnie mieszkamy i dostosowana do obecnych potrzeb i jego wieku.

Utrzymujące się problemy z utrzymaniem równowagi podczas chodzenia sprawiają, iż z determinacją stara się temu przeciwstawiać. Nawet kiedy zdarza mu się niespodziwanie upaść, szybko podnosi się tak, aby nikt tego nie zauważył i przypadkiem nie zaproponował mu pomocy, gdyż on chce być samodzielny.

Zachęcam gorąco do przeczytania mojej książki "Nadążyć za sobą", która również ma swoje przesłanie i zawiera przedewszystkim obraz życia opartego na wiedzy i doświadczeniach, którymi chcę się dzielić, aby i dla kogoś te słowa stały się pomocą w codziennym życiu.

Autor Ella Porawska

• Poleć
• Drukuj
• obserwuj
• Zgłoś nadużycie