Infolinia.org -> O mieście -> Krótka historia Bristolu część 1

Krótka historia Bristolu część 1

„Krótka historia Bristolu” według Tima Lamberta,  tłum. Rosanna Radlińska-Tyma
 

Bristol Saksoński
Bristol powstał jako wioska zwana Brigg stow, co oznacza miejsce spotkań przy moście w języku starosaksońskim.
Drewniany most został wzniesiony w pewnym miejscu przez rzekę Avon. (Avon po celtycku znaczy „woda”). Most był używany jako miejsce spotkań a wieś wzrosła przy nim. W X w. Bristol urósł do wielkości miasta. Prawdopodobnie był ufortyfikowaną osadą.

Reklama ogólnosieciowa

Bristol był prawdopodobnie otoczony rowem i wałem z drewnianą palisadą. W  XI w. w Bristolu pojawiła się mennica, więc miasto było już ważnym miejscem. Co tydzień działał tutaj rynek. Ze względu na swoje położenie Zachodni Bristol handlował z Dublinem, z Somerset oraz Północnym Devon. Produktami eksportowymi były wełna i skóra.
 

Bristol Średniowieczny
Ilość mieszkańców Bristolu w 1066 roku dokładnie nie jest znana, ale mogła wynosić około 4000. Według ówczesnych standardów było to duże i ważne miasto.
Bristol poddał się Wilhelmowi Zdobywcy bez walki. W 1067 dwaj synowie króla Harolda wylądowali w pobliżu i próbowali zdobyć Bristol, ale Bristolczycy ich odparli.
Król Wilhelm zbudował drewniany fort w Bristolu. We wczesnym wieku XII został zastąpiony kamiennym zamkiem.
W 1155 r. Bristol otrzymał przywileje (kartę – dokument potwierdzający pewne prawa uzyskane przez mieszkańców). W 1171 r., po tym jak Anglia podbiła Irlandię, Bristol otrzymał od króla Dublin, jako kolonię, i wielu Bristolczyków tam osiadło. Bristol również odnosił korzyści kiedy Henryk II został królem w 1154 r. Będąc królem Anglii Henryk władał także częścią południowo-zachodniej Francji. Bristolczycy importowali stamtąd olbrzymie ilości wina  w średniowieczu. Do XIII w. wino było głównym produktem importowym. W późnym Średniowieczu wino było importowane z Hiszpanii, Portugalii oraz Francji. (Wine Street jest w rzeczywistości przekręceniem nazwy Wynche Street, ponieważ w Średniowieczu stała tam kuna lub pręgierz). Innym ważnym produktem importowanym był urzet barwierski, który był używany do barwienia.
W Bristolu wełna była tkana i farbowana a potem eksportowana. Inne produkty eksportowe to liny, płótno żaglowe oraz ołów jak również skóra. W mieście można było też znaleźć tych samych rzemieślników co i w innych miastach np. stolarzy, kowali, piwowarów, piekarzy, rzeźników, krawców i szewców.
W latach 1239-1247 nurt Frome, dopływu Avon, został odwrócony, aby ułatwić żeglugę. Nowy kanał miał więcej niż 700 metrów długości i budowa kosztowała
Ł 5000 (ogromne pieniądze jak na tamte czasy).
W późnym Średniowieczu statki z Bristolu pływały na połowy do Islandii, ale w 1497 John Cabot wyprawił się w swoją słynną podróż do Nowofunlandii i potem tereny połowów zostały zamienione na wybrzeże Północnej Ameryki.
W 1373 r. granice Bristolu poszerzyły się i wchłonęły Redcliffe. Bristol został osobnym hrabstwem. W 1373 roku został także wzniesiony High Cross.
Klasztor St James został wybudowany w Bristolu około 1129 roku. Za tym podążyło Opactwo Augustyńskie w roku 1142. W XIII w. bracia przybyli do Bristolu. Zakonnicy byli jak mnisi, ale zamiast chowania się przed światem, wychodzili na zewnątrz by prawić kazania. W Birstolu byli Franciszkanie (zwany szarymi braćmi-Grey Friars- z powodu koloru ich szat) oraz Karmelici lub biali bracia – White Friars.
W Średniowieczu kościół prowadził tylko „szpitale”. Było ich kilka w Bristolu w tym szpital St John’s, St Catherine’s, St Mark’s i St Bartholomew’s. Poza Bristolem było kilka schronisk dla trędowatych. W Średniowieczu wiele ludzi wyprawiało się  na pielgrzymki do Jerozolimy. W 1118 r. powstał zakon walczących mnichów zwanych Templariuszami, aby chronić pielgrzymów. Zakon był właścicielem dużej ilości ziemi w Anglii, w tym Temple Meads w Bristolu. Oni to wybudowali Temple Church.

Średniowieczni kupcy przywieźli też czerwony kwiat zwany firletką chalcedońską (lychnis chalcedonia) ze wschodu basenu Morza Śródziemnego (jest również zwana Krzyżem Maltańskim lub unikatem), która stała się symbolem Bristolu.

• Uaktualnij art.
• Poleć
• Drukuj
• obserwuj
• Zgłoś nadużycie