Poradnik -> Prasa Polonijna -> Praca w sektorze publicznym

Praca w sektorze publicznym

Rozpoczęcie pracy w sektorze publicznym to rozsądne rozwiązanie na czas recesji. Rekrutacja na takie stanowiska rządzi się jednak odmiennymi prawami.


Życiorys, który jest podstawowym dokumentem osoby starającej się o pracę w prywatnej firmie, jest zupełnie zbędny w przypadku rekrutacji w sektorze publicznym. Kandydat informuje o swoich kwalifikacjach, umiejętnościach i doświadczeniu zawodowym, wypełniając kilkustronicowy formularz. Ale skąd go wziąć?

Reklama ogólnosieciowa

Zacznij od ogłoszenia

Ogłoszenia o wakatach w sektorze publicznym są publikowane przez lokalne councile, NHS i instytucje państwowe. Zarobki podane są w takiej ofercie zazwyczaj w skali roku – „per annum” (w skrócie „pa”). Należy uważać na określenia zarobków w przypadku pracy na część etatu – ogłoszenie będzie zawierało stawkę za cały etat z dopiskiem „pro rata”, co oznacza, że zarobki wylicza się proporcjonalne do wymiaru etatu. Czasem w ogłoszeniach znajduje się oprócz (lub zamiast) zarobków określenie systemu wynagradzania, np. stawki zaszeregowania: „Grade 2” lub „Grade D” albo skrót nazwy systemu, np. „mps” (Main Pay Scheme).

Stanowiska polegające na kontakcie z dziećmi, młodzieżą i osobami niepełnosprawnymi wymagają sprawdzenia niekaralności przez Criminal Record Bureau i już w ogłoszeniu znajduje się informacja o zakresie tego sprawdzenia (podstawowy – Standard Disclosure czy rozszerzony – Enhanced Disclosure) oraz o tym, czy koszty pokryje pracodawca czy kandydat.

Pod koniec ogłoszenia znajdziesz wyjaśnienie, jak należy ubiegać się o Application Pack – np. zadzwonić pod wskazany numer i nagrać się na automatyczną sekretarkę, podając numer referencyjny stanowiska, o które się ubiegasz, swoje imię i nazwisko oraz adres pocztowy. Czasem cały pakiet dostępny jest w Internecie i wystarczy go „ściągnąć”. Najczęściej jednak kandydaci proszeni są o przesłanie zaadresowanej do siebie dużej koperty (A4) z naklejonymi znaczkami. Skrót „send SAE (65 p)” oznacza właśnie polecenie: prześlij kopertę zaadresowaną do siebie (SAE – Self Addressed Envelope) z naklejonymi znaczkami o wartości 65 pensów.

Zawartość pakietu

Po otrzymaniu przesyłki przeczytaj uważnie list informacyjny, w którym rekruter wymienia, jakie dokumenty zawiera pakiet. Koniecznie sprawdź, czy masz cały komplet. Jeśli nie, zgłoś to nadawcy. Standardowo pakiet powinien zawierać:

- Person Specification – wymagania wobec kandydata, zwykle podzielone na wymagania podstawowe (essential), które kandydat musi spełniać, i wymagania pożądane (desirable);
- Job Description – charakterystykę stanowiska i obowiązków;
- Equal Opportunities Form – arkusz związany z zapewnieniem równych szans kandydatom; - Application Form – właściwy formularz kandydata;
- dodatkowe informacje na temat przyszłego pracodawcy i procedur rekrutacyjnych.

Uczciwa ocena sytuacji

Musisz uczciwie ocenić, czy spełniasz wymagania podstawowe (Essential Criteria z dokumentu Person Specification). Jeśli nie masz wymaganych kwalifikacji lub przynajmniej ich polskiego odpowiednika, nie trać czasu i po prostu zrezygnuj z wypełniania formularza. Nawet jeden brakujący papierek wyklucza cię całkowicie, choćby nie było innych kandydatów. Nie ma wtedy znaczenia, że spełniasz wiele wymagań pożądanych. Jeśli jednak szczęśliwie spełniasz wszystkie wymagania podstawowe, możesz przejść dalej.

Czasochłonny i podchwytliwy

Wypełnienie formularza wymaga czasu. Najlepiej zrób sobie jego kopię i wpisuj odpowiedzi na brudno. Jeśli piszesz ręcznie, pisz wielkimi drukowanymi literami (capital letters) i koniecznie czarnym długopisem lub piórem. Formularze w procesie rekrutacyjnym często są kopiowane, a kolor niebieski może sprawić, że kserokopia twojego formularza będzie mało czytelna lub w ogóle nieczytelna. Czytaj uważnie polecenia: jeśli masz odpowiedź zaznaczyć ptaszkiem (√), użyj tego znaku, a nie krzyżyka czy odpowiedzi „yes”. Jeśli jakąś rubrykę musisz zostawić bez odpowiedzi, koniecznie wpisz: „not applicable” (nie dotyczy) lub w skrócie „n/a”.

Staraj się wykorzystać jak najwięcej słów kluczowych znajdujących się w Person Specification i Job Desciption. Jeśli chodzi o doświadczenie w pracy z komputerem, wymień, jakie programy i aplikacje wykorzystywałeś w swej dotychczasowej pracy. Staraj się być jak najbardziej konkretny/a. Jeśli piszesz o swoich obowiązkach jako sekretarki, wymień dokładnie, co robiłaś, jakie sprzęty biurowe obsługiwałaś, czy i w jaki sposób kontaktowałaś się z klientami firmy (np. odbieranie telefonów i e-maili, odpowiadanie na zapytania klientów). Pamiętaj o wykazaniu takich umiejętności jak: umiejętność pracy w zespole, wykonywanie zadań zgodnie z wyznaczonym terminem.

Edukacja i kursy

Podaj angielski odpowiednik swojego polskiego wykształcenia. Odpowiednikiem polskiej matury są egzaminy A-level. Możesz wymienić przedmioty i oceny, z których zdawałeś maturę, zwłaszcza, jeśli są to przedmioty takie jak matematyka czy język angielski. W przypadku studiów opisz dokładnie, jakiego były typu: czy tylko licencjackie (undergraduate studies), czy również magisterskie (postgraduate studies), a także podaj nazwę kierunku i uczelni po angielsku, nazwę i rok zdobycia tytułu naukowego. (np. „B.A. 2006” – licencjat kierunku humanistycznego uzyskany w 2006 r.).

W rubryce dotyczącej dodatkowych kursów wpisz przede wszystkim kursy z ostatnich trzech lat. Nie muszą być to kursy typowo zawodowe. Dla przyszłego pracodawcy ważne mogą być na przykład kursy BHP (Health and Safety) czy pierwszej pomocy (Emergency First Aid).

Referencje

Podobnie jak przy typowym brytyjskim CV, referencje są niezbędnym elementem aplikacji. Pamiętaj, że muszą to być dwie konkretne osoby z twoich poprzednich miejsc pracy, przy czym przynajmniej jedna z nich musi być twoim zwierzchnikiem z ostatniego miejsca pracy. Osoby, które nie mają jeszcze doświadczenia zawodowego, mogą podać w referencjach swojego nauczyciela, wykładowcę. Często w formularzu aplikacji jest pytanie, czy zgadzasz się na kontakt z osobami tam wymienionymi już przed interview czy dopiero po interview.

Deklaracje

Arkusz aplikacji zawiera też zwykle kilka uwag przestrzegających m.in. przed agitowaniem (canvassing), wpływaniem na zespół rekrutujący. Niektóre councile wymagają wymienienia nazwisk i funkcji krewnych, jeśli są oni pracownikami councilu lub placówki, do której kandydat aplikuje. Zapobiega to przyjmowaniu kandydata „po znajomości”. Końcowy punkt formularza to deklaracja, że wszystkie podane informacje są zgodne z prawdą. Deklarację taką podpisujesz odręcznie i datujesz.

Inne interview

Osoby przeprowadzające rekrutację w sektorze publicznym muszą przestrzegać zasad pełnego równouprawnienia – równych szans. Polega to m.in. na tym, że wszystkim kandydatom zaproszonym na interview muszą zadawać dokładnie takie same pytania. W niektórych przypadkach interview wiąże się z częścią praktyczną, polegającą np. na rozwiązaniu jakiegoś problemu (problem solving). Przy rekrutacji nauczyciela kandydaci często proszeni są o przeprowadzenie pokazowej lekcji w placówce wskazanej przez rekruterów.

Elżbieta Ślebzak

Najczęstsze błędy kandydatów ubiegających się o pracę w sektorze publicznym

- nieterminowe przesłanie Application Pack (decydują nawet minuty),
- nieczytelne odpowiedzi w formularzu (styl pisma, jasny kolor długopisu),
- brak numeru referencyjnego stanowiska, o które kandydat się ubiega,
- zostawienie pustych rubryk w formularzu,
- podawanie informacji nieodpowiednich (płci, wieku, narodowości, stanu cywilnego),
- wysyłanie CV zamiast wypełnionego arkusza,
- błędy gramatyczne, ortograficzne, niestaranne pismo, przekreślenia,
- brak podpisu na końcu formularza.

• Uaktualnij art.
• Poleć
• Drukuj
• obserwuj
• Zgłoś nadużycie