[anieliczka]

Jak niektórzy wiedzą, zostałam zmuszona do przyjazdu do Polski. Osobiste sprawy, które muszę jak najszybciej wyjaśnić.

Przyznam się Wam, że nie mogę się doczekać powrotu do domu, tak, do domu. Bo mój dom jest tam, gdzie moja rodzina, a ona jest w U.K.

Biurokracja mnie dobija, co najmniej jedną urzędniczkę dziś byłam gotowa pobić. Jej sposób załatwienia mnie jako petenta jest, delikatnie mówiąc, niewłaściwy. Na tyle, że doszło między nami do pyskówki, choć uwierzcie mi, naprawdę bardzo panowałam nad sobą.
Czeka mnie jeszcze kilka innych wizyt w różnych urzędach i naprawdę bardzo chcę się przyjemnie rozczarować zachowaniem urzędników, choć nadziei na to nie mam..

Trzymajcie kciuki, żebym nikogo nie zabiła podczas tego krótkiego pobytu.

[nemo-nemo]

Dasz radę ja trzymam za ciebie kciuki baardzo mocno. Nie zabijaj tam nikogo, bo wrócisz do normalnego kraju za jakieś 25 lat a tego pewnie byś nie chciała.
Wiem jak jest w Polsce, bo czasami tak wydaje mi się, że jest mi w UK źle i potrzebuję troszkę adrenaliny, jadę do Polski na kilka dni. Traktuje to jako wczasy survivalowe

[Cenzor]

Ja również trzymam za Ciebie kciuki.
Podczas nerwówki tłumacz sobie w ten sposób że to tylko przejściowe kłopoty.
A jak to nie pomoże zawsze możesz zaopatrzyć się w kij baseball - owy, i wytłumaczyć to po swojemu
To żart oczywiście, ale całkowicie Cię rozumiem i współczuje.
Czekamy na Twój powrót.

[anieliczka]

najgorsze jest to, że wmawiają mi coś, czego nigdy nie zrobiłam, mało tego, już zdążyli mnie za to ukarać, co ciekawe - nie dostałam żadnego zawiadomienia, dopiero jak moja mać dzięki uprzejmości pewnej urzędniczki dotarła do tych dokumentów i je skserowała, a potem przesłała mnie.. kurcze - to brzmi jak scenariusz jakiegoś thrillera, ale to naprawdę się wydarzyło, zaś wyjaśnianie całej sytuacji i udowadnianie, że nie jestem wielbłądem naprawdę przekracza moją i tak anielską cierpliwość..

dzięki za słowa wsparcia!

[nemo-nemo]

No tak, w Polandii nadal nie znane jest pojęcie "domniemanej niewinności" a przez urzędasów każdy jest traktowany jak przestępca.
Przykre to, że tak wiele Polsce brakuje do normalności.

[anieliczka]

tylko, że ja przez urzędniczą ignorancję i zaniedbanie obowiązków mogę stracić mieszkanie.. i na tym cały pic polega

[nemo-nemo]

No to rzeczywiscie mozna sie wsciec, bo nikt z urzednikow nie ma cywilnej odwago teraz przyznac sie do bledu i wykazac chociaz odrobiny pomocy w odkreceniu sprawy.
Najgorsze jest to, ze jak przyznasz sie do tego, ze zyjesz i pracujesz za granica to dopiero zacznie sie rzucanie klod pod nogi czyli udzka zazdrosc w pelnym tego slowa znaczeniu.

[Cenzor]

Właśnie przypomniał mi się podczas czytania wątku okolicznościowy dowcip, jak to rolnik złapał złotą rybkę.
Jak to bywa w kawałach o rybce, za puszczenie wolno rybka obiecała spełnić jedno życzenie.
Wiec rolnik oznajmił że ma sąsiada imieniem Heniek i on ma krowę która daje najwięcej mleka w całej wiosce.
Złota rybka zapytała czy on też chce mieć taką.
A on na to że nie!
Ja chce aby mu ta krowa zdechła.

>>>
To coś dokładnie na rzeczy jest do tego tematu.
Jak ktoś może mieć tylko odrobinę lepiej ode mnie, najlepiej go zgnoić, i żeby najlepiej ten ktoś w życiu doświadczył samych ohydnych rzeczy.
Wrrrrr

[anieliczka]

opowiem Wam wczorajszą poranną przygodę. Musiałam koło południa wyjść do kolejnego urzędu (nic tam nie załatwiłam, ponieważ panie, z którymi mogłam rozmawiać były na szkoleniu, żadna nie została na dyżurze, pokój zamknięty na cztery spusty, więc muszę czekać do poniedziałku, ale nie o tym). Wychodzę z mieszkania i schodząc po schodach widzę leżącą, wpół rozebraną dziewczynę z zakrwawioną twarzą. Leżała na półpiętrze. Serce mi stanęło najpierw, a potem podeszło do gardła. Natychmiast zaczęłam pukać do sąsiadów, żeby im o tym powiedzieć i poprosić o ewentualną pomoc. Jeden sąsiad zaspany kompletnie odpowiedział mi, że on też jest nieprzytomny, druga sąsiadka, że muszę zaczekać, bo ona musi się ubrać. Oboje ze mną zeszli do tej dziewczyny, sąsiad dotknął jej policzka, stwierdził, że żyje i poszedł do domu. Ja za telefon i dzwonię na 112. Dość szybko się połączyłam z policją, mówię co i jak, pani przyjmująca zgłoszenie przełączyła mnie do pogotowia, tam również moje zgłoszenie zostało przyjęte.
Po jakichś 10 minutach zjawili się policjanci. Znaleźli przy niej komórkę, która w tym czasie zadzwoniła i jeden z policjantów tak umiejętnie poprowadził rozmowę, że zdobył adres dziewczyny i namiary na jej męża/chłopaka. Po kolejnych 10 minutach pojawili się ludzie z pogotowia. Zachowanie jednego z ratowników przyprawiło mnie o mdłości. Kopał leżącą, brutalnie przekręcał jej ciałem, mówił obelżywe słowa. Fakt, dziewczyna była kompletnie pijana, ale to przecież jest człowiek!
Nie będę wchodzić w szczegóły mojej reakcji, bo nie to jest przedmiotem tej notki.
Zabrali ją w końcu, prawdopodobnie do szpitala, bo komunikacją z nią praktycznie żadna, a twarz obita wymagała szerszych badań.
W każdym razie pięknie zaczął się mój wczorajszy dzień.

[nemo-nemo]

Przygoda naprawdę makabryczna zwłaszcza zachowanie tej istoty (bo trudno nazwać ją człowiekiem), która miała obowiązek nieść pomoc. Historia bardziej przypominająca kraj 3-go świata niż katolicki kraj obwieszony krzyżami.

Ja już jakiś czas temu obserwując to co się dzieje w przychodniach i szpitalach zrozumiałem dlaczego polski rząd nie chce zalegalizować eutanazji. Po prostu nie można legalizować czegoś co już się robi w majestacie przepisów i kontraktów z Kasą Chorych.

[Cenzor]

[anieliczka]

w moim mniemaniu nie jestem chora i potrzebująca, jestem poszkodowana przez ten polski pjebany system (przepraszam za słownictwo).

[nemo-nemo]

człowiek się przyzwyczaja do normalnego życia a potem jedzie do Polski

[anieliczka]

wróciłam już do domu!
sprawę przekazałam prawnikowi, który w moim imieniu się nią zajmie, mam nadzieję, że skutecznie.

[Cenzor]

Miejmy nadzieję.
I witamy po powrocie.